Zonder zorgen genieten van het moment
Wachten genereert geen tergend ongeduld hier.
Het wachten wordt simpelweg tot een rustmoment verheven.
Ik zat in de tuin en zag een mus met dikke snorharen...hij had zijn snavel vol hondeharen die hij een voor een tussen de tegels vandaan pikte. Sindsdien leg ik af en toe een handvol uitgeborstelde haren neer in de hoek van de tuin om ook andere vogels op een idee te brengen.
Een week geleden liep ik een vrouw tegemoet die samen met haar kind de weg kwijt was en speurend op haar kaart tegen het kind zei:"We vragen het wel aan die man, aan die vrouw, nee aan die man". Ik antwoordde "Nou mevrouw u hebt twee mogelijkheden, of ik ben een man met borsten en een rokje aan of een vrouw met heel kort haar".
Dit doet me denken aan een ander incident. Ik reed 10 jaar geleden op mijn ligfiets, een handgemaakte M5 van Bram Moens. Ik had donker, glanzend haar tot ver over mijn schouders en een pony. Ik passeerde een jonge vrouw met een kind. En ik hoorde haar zeggen: "Kijk eens, wat heeft die jongen een mooie fiets!"Toen heb ik het opgegeven. Al blijf ik het prettig vinden als mensen me vragen of ik misschien veel aan wedstrijdzwemmen heb gedaan. "Nee sorry, ik kan niet eens crawlen, maar ik hou erg van duiken".
Het is niet fijn om je een freak te voelen maar het gemak van kort haar, een lang lijf en brede schouders maakt veel goed.
1 opmerking:
Ik ken het probleem van de haren en de vraag of ik vrouw of man ben. Ik ben niet zozeer lang en brede schouders als wel klein en veel te stevig (lees dik). Wel geef ik zo goed als dezelfde reactie als jij en vaak moeten de mensen dan lachen zoals de foto die je bij dit blog hebt geplaatst.
Overigens zijn de Friese vogels ook blij met 'onze' hondenharen.
Een reactie posten